"Господин Даб и господин Бор" -ТЕAТАР НА МАСА
"Story of Mr. Oak and Mr. Pine"-Story with recorded speech
Integration of two subjects: Language and literature (processing story, perform role play with hand puppets and a small theater on the table) Knowing Environment - Deciduous and evergreen trees.
Што е посебно интересно да се забележи додека се следи овој час?
Тоа е МОЌТА НА КУКЛАТА и примената на драмската техника ВОСПИТУВАЧОТ ВО УЛОГА
Професионална или подготвена од обична обоена хартија, куклата има моќ да им се приближи на децата на посебен начин, да го скрене и трајно да го задржи нивното внимание за време на активноста па дури и да разговара со нив. Со посебна некоја магија на своето постоење куклата може да ни помогне за миг да го имаме целото внимание на децата додека сакаме нешто да им пренесеме и притоа да го гледаме задоволството и радоста на нивните лица. Токму тоа можеме да го забележиме на овој час. Децата масимално се ангажираат да и удоволат на куклата давајќи свои предлози и мислења на секое поставено прашање. Дури и оние кои за време на примена на други техники за работа биле повлечени, сега максимално се вклучуваат и се натпреваруваат да стапат во контакт со господин Даб или господин Бор.
Знаејки го ова, во некоја наредна прилика куклата можеме да ја искористиме и за време на било кој час кога нешто поучуваме или проверуваме постигнати цели.Кога наставникот испрашува колку научиле децата, тоа може и да донесе страв, но кога куклата прашува тогаш се е само игра за децата на оваа возраст.
Ова е интеграција на два часа во рамките на дневна интеграција "Зимзелени пријатeлчиња"
ВИДЕО ЗАПИС ОД ЦЕЛАТА АКТИВНОСТ
ШТО НАУЧИВ ЈАС ОД ОВОЈ ЧАС
Денес, за време на драматизацијата на приказната користев мој претходно снимен говор пуштен преку компјутер.Текстот беше долг за помнење и од таа причина помислив дека подобро ќе биде уште дома да го подготвам дијалогот.Но што се случи? Децата на почетокот неколку пати ме прекинуваа љубопитни да видат што има на екранот на компјутерот иако им кажав и покажав дека има само снимен говор. Забележав дека децата внимателно следат но не се толку среќни како за време на воведната активност кога во живо разговараа со ликовите и се внесуваа искрено. Следниот ден одделив малку време и повторно ја изведов истата драматзиација но овој пат зборував во живо. Децата беа воодушевени иако ова не им беше ново за слушање. Се радуваа и се обидуваа да се вклучат во разговорот на ликовите, да помогнат и да советуваат.
Ете така открив дека мојот обид да си ја олеснам драмската изведба која толку им е омилена на децата е невозможен :-) Сепак, за примена на оваа метода треба добро вежбање бидејки нема алтернативи и полесни решенија за наставникот:-)
|